Inteligentna z dużmi oczami. T-shrit DIY podwójnie inspirowany

Jestem z pokolenia, które robótki ręczne wyssało z mlekiem matki. Więcej, robótki ręczne były wpisane w szkolny sallabus, więc chcąc nie chcąc, człowiek dziergał, wyszywał, zbijał karmniki i zaplatał makramowe kwietniki. 

Moje dzieciństwo zdecydowanie było jedną wielką robótką ręczną. Już jako kilkuletnia dziewczynka zwinnie operowałam szydełkiem, drutami, igłą, tamborkiem, a nawet maszyną do szycia (zaczynałam na poniemieckim Singerze z napędem nożnym). Moje lalki nie mogły narzekać; garderobę miały pełną uszytych przeze mnie sukienek i wydzierganych sweterków. Kilka lat potem dokładnie w taki sam sposób wzbogacałam swoją szafę.

DIY w czasach peerelowskich było nieoodzownym elementem lajfstajlu tamtych lat. Robiło się, bo nie było w sklepach. Robiło się, by zabić czas w długie zimowe wieczory (nie było fejsa,insta czy netflixa), jakoś trzeba było sobie radzić). Robiło się, bo było to tak naturalne jak kiszenie ogóków i kapusty na zimę. Wreszcie robiło się, bo chciało się ładnie i niebanalnie wyglądać. Złamać szarzyznę dnia codziennego. Ja na przykład do dziś pamiętam robioną na drutach przez moją mamę komunijną, białą pelerynkę, przeplataną złotą nitką, w niespotykany wypukły wzór (dziś powiedzielibyśmy 3D).

I pewnie tak wszyscy byśmy sobie szczęśliwie dziergali i haftowali do dziś dnia, gdyby komuna nie upadła i nie zalała nas fala taniej chińszczyzny. Można rzec, że popadliśmy ze skrajności w skrajność. Oto nagle nie trzeba było się wysilać, "zdobywać" włóczek, muliny i krempliny. Wystarczyło udać się na lokalny bazarek i kupić gotowca: bieżnik "haftowany", sweterek "wełniany" i całą masę innych dóbr. Nawet moja mama i moje ciocie, mistrzynie drutów i haftu Richelieu uległy tej masówce, a piękne, ręcznie haftowane godzinami serwety powędrowały gdzieś głęboko do szuflad.

W kontekście tego wszystkiego bardzo się cieszę, że wciąż trwa renesans robótek ręcznych. Każdy przecież może coś dziergać, wyplatać i malować. To prawda, dzieje się to swoistymi falami i pobódki ku temu są zgoła inne, wystarczy chociażby przykład arm knitting'u. Zresztą, nieważne czy działasz z wewnętrznej potrzeby czy jest to Twój sposób na small business; ręczna robota była, jest i będzie czymś wyjątkowym. I jest to niezawodny i prosty sposób na stworzenie czegoś wyjątkowego, czegoś tylko i wyłącznie Twojego. Ja obecnie przymierzam się do kolejnego powrotu do przeszłości: makram i makramowych kwietników.

Na razie jednak podziwiam piękne wytwory w tym temacie u Ilony (zobaczcie koniecznie Jej tutorial na makramowy kwitnik) i u Karmelowej (cudowne wisielce jak z Pinterest'a!). 

Tak się składa, że ostatnio zmajstrowałam sobie taką "mojszą" koszulkę. Jest to najzwyklejszy basic T-shirt kupiony w sieciówce. Właściwie to kupiłam go bez przeznaczenia do zmian, ale jakoś tak naszła mnie ochota na małą robótkę. Początkowo chciałam wykorzystać taśmę cekinową, która została mi po tym projekcie, ale okazało się to być zbyt czasochłonne (musicie wiedzieć, że wyszywanie taśmą cekinową jest dosyć precyzyjną i czasochłonną robotą). Nastąpiła zatem szybka zmiana planów (grunt to być flexible!) i taśma cekinowa została zastąpiona włóczką.

Wzór naszkicowałam delikatnie na koszulce i wyszyłam zwykłym ściegiem fastrygowym. Mam nadzieję, że wygląda na zamknięte oczy a nie jak dwa zachodzące słoneczka z dziecięcego rysunku?

Mój T-shirt jest podwójnie inspirowany bo:

a) widziałam  bluzeczkę z podobnym wzorem u mojej szefowej i strasznie mi się spodobała (ta bluzeczka!)

b) nawiązuje do mojego ostatniego nabytku; małej kopertówki z ulubionego Asos'a

I co? Niezły komplecik z tego wyszedł?

Wiem, że to banalne DIY, ale jakoś tak podoba mi się efekt końcowy. Zawsze chciałam mieć duże oczy :-) No to mam!

Jestem teraz na etapie odświeżania garderoby. Urlop zaraz się kończy więc najwyższa pora pomysleć o powrocie do pracy. W tym roku stawiam na zestawy, które sprawdzają się zawsze czyli niezawodny trójkąt: t-shit + marynarka + proste spodnie (najchętniej jeans'y). Do tego jakaś fajna torba-akcent, duży zegarek, wygodne buty i heja! W związku z powyższym pewnie jeszcze klika bluzeczek spersonalizuję :-)

A jak u Was było z robótkami ręcznymi? Lubiłyście zajęcia ZPT w szkole? Uczycie swoje dzieci szycia, szydełkowania lub wyszywania? Myślicie, że to w dzisiejszych czasach warte zachodu?

Buziaki for All!!

XOXO