Dieta słoikowa kontra dieta pudełkowa czyli nie popełniaj cudzych błędów

Człowiek uczy się na błędach. Mądry człowiek uczy się na cudzych błędach. Tak, dziś znów będzie o diecie. I o procesach myślowych, które należy uruchomić dla własnego dobra. W ogóle to uważam, że mózg to bardzo pożyteczny organ, należy go używać regularnie i intensywnie. Głównie po to, by nie dać sobie wcisnąć kitu, który serwowany nam jest od świtu do zmierzchu.

Jadąc do pracy słucham radia. W związku z tym jestem na bieżąco ze wszystkimi reklamami. Wiem, co powinnam łykać na żylaki, co na hemoroidy, co na wzrok, na gazy i brzydki oddech. Wygląda na to, że na wszystkie problemy jest teraz rozwiązanie w postaci pigułki. Weź pigułkę. Weź pigułkę. Gdzieś już to słyszałam.

W świecie reklam królują teraz środki wspomagające odchudzanie. Normalne, zbliża się sezon plażowy. Właściwie chyba już trwa. Jak co roku zatem próbuje się nam kobitkom wmówić, że życie jest proste i miesiąc czy dwa przed urlopem (oczywiście all inclusive w jakimś obleganym kurorcie) jesteśmy w stanie odzyskać figurę godną bikini.

To nic, że przez ostatnie pół roku hodowałyśmy boczki a nasz ruch ograniaczał się do sobotnio-niedzielnych wędrówek między alejkami w hipermarkecie. To nic. Łykniesz kilka pastylek i stanie się cud. Bo dieta powina być szybka i skuteczna. Takie właśnie hasło zapodaje nam producent jednego ze środków na odchudzanie.

Co za bzdura! Nie ma czegoś takiego jak szybka i skuteczna dieta. Każda szybka dieta kończy się równie szybkim efektem jo-jo, a to nie ma już nic wspólnego ze skutecznością. Wiem, że się powtarzam i już o tym pisałam, ale robię to z pełną premedytacją. Jedynie zmiana stylu życia i wyrobienie sobie rozsądnych nawyków żywieniowych daje nam gwarancję sukcesu.  Z pewnością nie jest to łatwe zadanie i należy się nastawić na długą i ciężką pracę nad sobą. Pomocna z pewnością będzie zasada 80/20, o której niedawno pisałam tutaj.

#dietacudnieistnieje

a mądre odchudzanie to długi proces zaczynający się w głowie. Możesz łykać drogie suplementy, płacić za pudełeczka z wyliczonymi kaloriami, ale jeśli nie ruszysz dupy, nic z tego nie będzie a schudnie jedynie Twój portfel.

Do błędów cudzych wracając: koleżanka z pracy zamówiła niedawno dietę pudełkową. Babeczka ma trójkę dzieci, duży dom do ogarnięcia, pracę na pełen etat i do tego męża wziętego lekarza. Domyślacie się, ze nadmiarem wolnego czasu nie dysponuje. Dieta pudełkowa wydawała się zatem wyjściem idealnym, bo jeśli trzeba ugotować obiad dla całej rodziny (bo pizzę zamówić można, ale wiadomo, od czasu do czasu a nie co drugi dzień), to zwyczajnie na przygotowanie osobnych posiłków dietetycznych dla siebie można już nie mieć czasu i siły.

I tak podziwiałyśmy wspólnie ten pierwszy dzień pudełkowy, drugi dzień pudełkowy. A że takie porcyjki malutkie, a że fajnie, bo ktoś już wszystko przeliczył i do pudełeczka włożył. I do domu przywiózł.  A może my też się skusimy?

Nie skusiłyśmy się. Bo jednak nie chciałyśmy chodzić głodne. Bo jednak po uruchomieniu zdrowego rozsądku okazało się, że ten biznes nam się nie opłaci. Dieta pudełkowa to świetna sprawa dla tych, co pracują od rana do wieczora i nie mają co z kasą zrobić. Albo dla tych, co w kuchni tylko kawę parzą. A żadna z nas do tej kategorii nie należy. Poza tym, skoro nasza koleżanka nie przedłużyła swojego abonamentu....no, same wiecie.

Zostajemy zatem przy tych naszych słoiczkach i lunchbox'ach własnej produkcji. Zajadamy się musli z jogurtem i owocami, sałatkami z kaszą jaglaną, warzywami z hummusem. Bo mówię Wam: nie taki hummus straszny! Właściwie jest to moje niedawne odkrycie kulinarne, które zmusiło mnie do weryfikacji mojego zapatrywania na to "danie". Myślałam sobie, że to taka bezpłciowa papka z ciecierzycy a okazało się, że można je dowolnie modyfikować, tak, aby dopasować do swoich upodobań. Robi się to mega szybko, jest mega zdrowe, pyszne, syte i .... modne :-)

co będzie potrzebne?

wersja dla leniwych

puszka ciecierzycy (nie musisz już jej gotować, czyż to nie wspaniałe?)

dowolny dodatek (ja wybrałam moje ulubione pomidory suszone w zalewie, połowę słoiczka)

jak ja to robię?

Do blendera wrzucam puszkę ciecierzycy (tzn samą ciecierzycę, bez puszki) i wybrany przeze mnie dodatek. Blenduję aż do uzyskania gładkiej pasty. Dodaję odrobinę oliwy. Taa daaam!
Gotowy hummus pakuję do słoiczka, wkładam warzywa pokrojone w słupki, wkładam do lodówki. Rano do torebki i pędzę do pracy z pyszną przekąską.
Pasta z ciecierzycy idealnie nadaje się również do smarowania pieczywa. Mniam!

Same widzicie, że dieta pudełkowa nie umywa się do słoikowej. Na szczęście miałam okazję przekonać się o tym bez wyrzucania pieniążków w błoto (a bardzo tego nie lubię, bo szanuję swoje pieniążki; z nieba nie spadają a poprzedzone były latami ciężkich studiów, wyrzeczeń, ciagłego doskonalenia się i zdobywania doświadczenia, po to, by być w swoim zawodzie the best). No kurcze, nikt chyba nie jest w stanie mnie na nic naciągnąć. Pomijając pana Michała Korsa, of course ;-)

A Wy próbowałyście już hummus? Pewnie okaże się, że tak i tylko ja, jak zwykle, w tyle. Lubicie?Wolicie klasyczną wersję czy macie swój ulubiony dodatek? A może znacie jakąś ciekawą alternatywę? Coś rodzimego, co się do słoiczka da wsadzić? Napiszcie koniecznie!

Buziaki!!

Wasza słoikowa :-)