Jak założyć żywopłot oraz kilka słów wyjaśnienia

Zanim wystąpię w roli "eksperta" od zakładania żywopłotu chciałabym uprzedzić, 

że post może być odrobinę drastyczny. Głównie ze względu na zdjęcia pozbawione jakiejkolwiek 

stylizacji. Na działce life is brutal: stara kufajka, zabłocone rękawice, przedpotopowe obuwie 

robocze i naprzód. Na obiad bułka z kabanosem maczanym w musztardzie sarepskiej (zdjęć brak), 

herbata w plastikowym kubku (zdjęć brak, chociaż wróć - na insta była focia, zatem nie ściemniam, 

kilka osób jest w stanie to potwierdzić; lajkowały znaczy się świadkowały). 

Obiecuję, że następne relacje będą bardziej humanitarne: zainwestuję w stylowe hunterki, 

pastelowe rękawice i stosowną przepaskę na włosy. Pozbędę się ordynarnego bezrękawnika. 

Jeszcze będzie przepięknie, jeszcze będzie blogersko normalnie. 

Cross my heart :-)

Kolejna sprawa, którą muszę poruszyć to mój ostatni post i zamieszanie, które jakimś cudem 

wywołał. Cały długi weekend pracowaliśmy intensywnie na działce, w tym czasie,

 jak się okazało po powrocie, post żył swoim życiem. Intensywnym, trzeba dodać. 

Nie wiedzieć czemu wiele osób potraktowało go jako personalny atak. Nie wiedzieć czemu 

niektórzy poczuli się zobligowani do tłumaczenia się z tego, że czerpią korzyści materialne z bloga. 

Czy ja napisałam, że to coś brzydkiego? Przecież tak nie uważam (choć przyznaję, 

kiedyś moje zdanie było odrobinę odmienne),przecież i u mnie od czasu do czasu 

pojawiają się tzw posty sponsorowane(choć nie do końca mi to słowo pasuje). 

Moje zdziwienie sięgnęło zenitu, no bo jak to? 

Poświęcać weekendowy czas na roztrząsanie tego, co jakaś tam blogerka (czytaj:ja) 

sobie napisała? Nie ja pierwsza, nie ostatnia. A że kilka słów gorzkiej prawdy padło? Oj tam, oj tam. 

Wszak nie od dziś jestem naczelną hejterką (bo odmienne zdanie i kilka słów krytyki w blogosferze 

zwane jest hejtem) podejrzewaną o anonimowe komentarze 

(serio? nic bardziej mylnego, nic bardziej zabawnego). 

Moja rada? Wyluzuj droga blogerko. Wszak mój/twój blog dziś jest, 

jutro może go nie być. To nie ma żadnego znaczenia. 

Choć być może teraz Ci się wydaje, że zbawiasz świat. 

Dust in the wind :-)

No dobra. Wracamy do tytułowego żywopłotu. Otóż, jak niektórzy z Was wiedzą, 

latem kupiliśmy sobie dom. W rodzinnych stronach. W bliskim sąsiedztwie jezior, otoczony lasem. 

Cisza, spokój, przyroda. Dom, który wymaga jeszcze sporych środków i pracy. 

Ale mamy czas, bo na razie jesteśmy gdzie jesteśmy i pomału będziemy go wykańczać.

Tymczasem postawiliśmy na otoczenie. Konkretnie na zagospodarowanie działki. 

Zaczęliśmy od założenia żywopłotu.

Jakie rośliny wybraliśmy i dlaczego?

Wybór padł na świerk srebrny. Przede wszystkim dlatego, że jest to roślina mało wymagająca 

i odporna. Ponieważ nie możemy doglądać posadzonych roślin zbyt często, potrzebowaliśmy 

drzewka, które nie wymaga podlewania czy nawożenia i jest odporne na mróz. Po prostu - 

sadzimy i czekamy aż roślinki się ukorzenią i podrosną. Na wybór wpływ miało również otoczenie, 

czyli bliskość lasu. Sąsiedzi wprawdzie postawili na popularne thuje, ale my zdecydowanie nie 

jesteśmy fanami. Ponadto świerk srebrny jest drzewkiem rosnącym bardzo szybko, atrakcyjnym 

wizualnie i tworzącym zwarty żywopłot poddający się formowaniu.

Ile drzewek posadziliśmy?

Sadzonki (trzyletnie) zostały posadzone wzdłuż dłuższych boków działki, co łącznie dało 100 

metrów. Po każdej stronie dwa rzędy (na zasadzie zygzaka), każda sadzonka w metrowej odległości 

od poprzedniej. razem 200 sadzonek.

Jak zakładaliśmy żywopłot - krok po kroku

Zaczęliśmy oczywiście od przygotowania podłoża.

Pas wzdłuż ogrodzenia został przekopany na szerokość 1,5 metra, oczyszczony z chwastów, trawy, 

korzeni. To zajęło nam prawie 7 godzin pracy.

Przekopana ziemia została wyrównana, niektóre miejsca zostały uzupełnione torfem.

Miejsce przeznaczone na sadzonki wyłożyliśmy agrowłókniną o szerokości 1,60 m i gramaturze 

50 g.Taka mata szkółkarska wytłumi chwasty, zatrzyma wilgoć i ciepło w glebie a przez to 

przyspieszy wzrost roślin. Zużyliśmy 100 metrów agrowłókniny. Koszt 120 zł.

Agrowłókninę przytwierdziliśmy do podłoża za pomocą specjalnych szpilek o długości 20 cm. 

Zużyliśmy 200 sztuk. Koszt ok. 50 zł.

Następny krok to dokładne wytyczenie miejsc na sadzonki. Tu oczywiście poszła w ruch miareczka, sznurek do wytyczenia linii, kreda do zaznaczania punktów i ostry nóż do nacinania maty. 

Sadzonki (pierwszy rząd) zostały posadzone w odległości 0,80 m od płotu, 

drugi rząd w odległości 1,30 m.

Do sadzenia sadzonek rocznych można użyć przyrządu zwanego kosturem. Nasze sadzonki były 

trzyletnie, ładnie ukorzenione. Na każda sadzonkę trzeba było wykopać szpadlem dołek, umieścić 

je tak, by korzenia swobodnie się ułożyły, przysypać ziemią, dokładnie ugnieść aby nie zostało 

powietrze, które mogłoby wysuszyć młode korzonki.

Cała operacja (wyściełanie matą, odmierzanie, kopanie, sadzenie) zajęła nam półtora dnia.

Tak prezentuje się 100 sadzonek w równych rządkach po jednej stronie działki.

Teraz pozostaje tylko czekać na efekty. Robiliśmy to pierwszy raz, działaliśmy po części intuicyjnie, 

po części opierając się na własnym research'u (przyznaję - mój mąż zajął się dociekaniem informacji, badaniem rynku i zakupem sadzonek - akurat trafiła się promocja i za nasze trzyletnie świerki 

zapłaciliśmy nieco ponad 200 zł).

Bardzo jestem ciekawa czy macie jakieś doświadczenia z zakładaniem żywopłotu 

tudzież ze świerkiem srebrnym? Wszelkie rady mile widziane.

Mam nadzieję, że na wiosnę będę mogła Wam pokazać już troszkę podrośnięte drzewka. 

Trzymajcie kciuki :-)

A wiecie kto ma najlepsze blogowe Czytelniczki ever?

Jesteście the best!

Dziękuję :-)